Project L

EEN ONREGELMATIGE VORM IN ALUMINIUM JAS!
In de zomer van 2014 contacteerde de opdrachtgever ons met de vraag om een kleine uitbreiding aan hun bestaande woning te realiseren. Een ruimte waar zij, in contact met de mooie tuin, in alle rust konden werken, lezen, ontspannen.
Na een kort maar intensief ontwerpproces lag een ontwerp op tafel waarbij de omtreklijnen van het bouwperceel en de bestaande woning de footprint van het gebouw zouden vormen. Dit resulteerde in een op het eerste zicht complexe vorm waarbij de rechte hoek afwezig blijft. De hoogte van het nieuw volume en afmetingen van de ramen werden gebaseerd op een aantal afmetingen beschikbaar in de bestaande woning.
De eerder beperkte hoogte van de gang, toegang tot de tuinkamer staat in contrast met de hoger dan standaard toegepaste vrije hoogte in de werkruimte. Dit contrast zorgt ervoor dat die ruimte groter lijkt dan ze werkelijk is. Door het geheel ruim van beglazing te voorzien versterken we dit effect.
In de zomer kunnen de, in hoek aansluitende schuiframen, opengezet worden waarbij de binnenruimte in de tuin lijkt over te vloeien. Dankzij de V-Vormige draagstructuren, daar ze ons niet meteen aan het vertrouwde beeld van de statische kolom herinneren, lijkt dit deel van het gebouw eerder te zweven. Het feit dat deze uit de hoek geplaatst werd zorgt bovendien voor een versterking van dit effect.
De draagstructuur van het gebouw werd uitgevoerd in een houtskelet. Door het, tot op zeker hoogte, zichtbaar houden van de warme draagstructuur binnenin het gebouw, ontstaat er een aangenaam ritme, op maat van de mens. Dit had tot gevolg dat de isolatie van de wanden niet tussen de stijlen maar wel aan de buitenzijde geplaatst werd. Het grote voordeel van die keuze, op thermisch vlak, is het feit dat we op die manier, in aansluiting met de vloer- en dakisolatie, het gebouw in een ononderbroken isolatiemantel nestelen.
De zichtbare materialen aan de buitenzijde van het gebouw zijn, met uitzondering van de betonnen plint, teruggebracht tot glas en aluminium. Aluminium in de vorm van schrijnwerk maar daarnaast ook een geprofileerde, zwarte en daarboven vlakke, witte gevelbekleding. De horizontale lijn die de binnenzijde van het gebouw, doorgetrokken uit de bestaande woning, opdeelt in de zichtbare houtstructuur tot op raamhoogte en een wit geschilderde afwerking daarboven wordt dan aan de buitenzijde gespiegeld in de gevelbekleding.
De vloerpas van het bestaande gebouw, gerealiseerd met een polierbeton, loopt zonder niveauverschil door in de terrasafwerking. Plaatsing van de blauwe hardsteen tegels op tegeldragers zorgt hier voor correcte evacuatie van het regenwater.
Het gebouw ontbreekt, dankzij de onregelmatige vorm, een duidelijk symmetrie of richting. Het biedt geen focus op één of meerdere aspecten van de omgeving maar neemt op die manier het geheel van de tuin in zich op. Het paviljoen, enerzijds ruim van beglazing voorzien doch anderzijds weloverwogen gesloten creëert doorheen alle seizoenen een intieme, warme transparantie.



